បរទេស៖ នាវាមុជទឹករបស់សូវៀត Komsomolets បានលិចកាលពីថ្ងៃទី ៧ ខែមេសាឆ្នាំ ១៩៨៩ បន្ទាប់ពីបានឆាបឆេះភាគនិរតីនៃកោះ Bjørn inya ក្នុងសមុទ្រន័រវេស ។ ក្នុងកំឡុងពេលនោះ អគ្គិភ័យត្រូវបានមពន្លត់ និងជួយសង្គ្រោះម៉ាស៊ីនរ៉េអាក់ទ័រ ហើយបណ្តាលឱ្យមានលទ្ធផលនៅក្នុងទឹកកកនោះ ជីវិតមនុស្ស ៤២ នាក់បានបាត់បង់ នៅក្នុងសោកនាដកម្មដ៏ធំបំផុតមួយនៅក្នុងប្រវត្តិសាស្រ្តនៃកងទ័ពជើងទឹកសូវៀត។
យោងតាមសារព័ត៌មាន Sputnik ចេញផ្សាយនៅថ្ងៃទី១៧ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១៩ បានឱ្យដឹងថា របាយការណ៍ថ្មីមួយរបស់វិទ្យាស្ថានស្រាវជ្រាវដែនសមុទ្រន័រវែសបានបញ្ជាក់ថា ការលិចនាវាមុជទឹកនុយក្លេអ៊ែរសូវៀត Komsomolets នៅតែកំពុងលេចធ្លាយកាកសំណល់វិទ្យុសកម្មគឺ ៣០ ឆ្នាំបន្ទាប់ ពីវាបានលិចនៅភាគនិរតីនៃកោះ Bjørnøya។
នៅរដូវក្តៅនេះវិទ្យាស្ថានស្រាវជ្រាវសមុទ្រ ចូលរួមដោយសហសេវិករុស្ស៊ីរបស់ពួកគេ និងនាយកសុវត្ថិភាពវិទ្យុសកម្ម និង នុយក្លេអ៊ែរ បានធ្វើការស្រាវជ្រាវដោយផ្ទាល់ទៅលើនាវា Komsomolets ដោយប្រើនាវាមុជទឹកខ្នាតតូចដែលគ្រប់គ្រងពីចម្ងាយជាលើកដំបូងក្នុងរយៈពេល ៣០ឆ្នាំ។
ដោយប្រើនាវាមុជទឹកខ្នាតតូច Ægir 6000 អ្នកស្រាវជ្រាវបានយកគំរូទឹក និងបាតល្បាប់ពីជម្រៅរហូតដល់ ១.៧០០ ម៉ែត្រ។ ការសន្និដ្ឋានដ៏សាមញ្ញគឺថា បំណែកបែកបាក់នៅតែលេចធ្លាយវិទ្យុសកម្មចាប់តាំងពី Komsomolets ត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជាប្រភពដែលអាចដឹងបានតែមួយគត់នៅក្នុងដែនទឹកន័រវែស។ បេសកកម្មនេះក៏បានអនុញ្ញាតឱ្យក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវមើលឃើញនូវកម្ទេចកម្ទីដោយភ្នែកផ្ទាល់ផងដែរ ក្នុងពេលរូបភាពថ្មីបំផុតគឺបានមកពីបេសកកម្មរបស់រុស្ស៊ីកាលពីឆ្នាំ ២០០៧ ។
ខណៈពេលដែលកម្រិតខ្ពស់បំផុតនៃសារធាតុវិទ្យុសកម្ម Cesium ត្រូវបានវាស់នៅ ៨០០,០០០ ខ្ពស់ ជាងបទដ្ឋាននៅសមុទ្រន័រវែស, សំណាកបានយកពីរបីម៉ែត្រពីលើបំពង់ដែលការលេចធ្លាយត្រូវបានរកឃើញបង្ហាញពីបរិមាណមិនអាចប្រើបាននៃសារធាតុវិទ្យុសកម្ម Cesium ៕ប្រែសម្រួលៈ ណៃ តុលា
