អូគីណាវ៉ា ៖ យោងតាមការចេញផ្សាយពីគេហទំព័រ Japan Today បានប្រាប់ឲ្យដឹងថា បុរសជនជាតិជប៉ុនវ័យ ៧២ឆ្នាំ ជាដើរលេងតាមភក់ និងថ្មក្នុងព្រៃ Okinawan ដ៏សើម Takamatsu Gushiken បានទៅដល់ជម្រាលដីដែលសម្បូល ទៅដោយសាកសពមនុស្ស ត្រូវបានបំភ្លេច ចោលតាំងពីសង្គ្រាម លោកលើកទី២។
បុរសអាយុ ៧២ ឆ្នាំបាននិយាយការអធិស្ឋានខ្លីមួយ ហើយលើកគម្របការពារបណ្តោះអាសន្ន ដោយបង្ហាញឆ្អឹងពាក់កណ្តាលដែលត្រូវបានគេជឿថា ជារបស់ទាហានវ័យក្មេងជប៉ុន។ លោក Gushiken អ្នកជំនួញម្នាក់បានស្ម័គ្រចិត្តស្វែងរកឆ្អឹង មនុស្សបានស្លាប់អស់រយៈពេលជាង ៤ ទសវត្សរ៍មកហើយ បាននិយាយថា នៅសល់ទាំងនេះមានសិទ្ធិប្រគល់ ឲ្យក្រុមគ្រួសាររបស់ពួកគេវិញ ។
កោះ Sun-Kissed ស្ថិតនៅភាគខាងត្បូងប្រទេសជប៉ុន កាលពីថ្ងៃចន្ទបានប្រារព្ធខួបលើកទី ៨០ នៃសមរភូមិអូគីណាវ៉ា។ការសម្លាប់រង្គាលរយៈពេល ៣ ខែ ដែលជារឿយៗត្រូវបានគេហៅថា “ព្យុះទីហ្វុងដែក” បានសម្លាប់មនុស្សប្រហែល ២០០,០០០ នាក់ ស្ទើរតែពាក់កណ្តាលនៃពួកគេគឺជាជនស៊ីវិលក្នុងស្រុក។
ចាប់តាំងពីពេលនោះមក ប្រទេសជប៉ុន និងអាមេរិកបានក្លាយជាសម្ព័ន្ធមិត្ត ហើយតាមការប៉ាន់ប្រមាណជាផ្លូវការ សាកសពចំនួន ២,៦០០ មិនទាន់ត្រូវបានរកឃើញនៅឡើយ ។
ប៉ុន្តែអ្នកស្រុក និងអ្នកស្ម័គ្រចិត្ត យូរឆ្នាំដូចជា លោក Gushiken និយាយថា មនុស្សជាច្រើនទៀតត្រូវបាន កប់នៅក្រោមអគារ ឬវាលស្រែ ឬលាក់ខ្លួននៅក្នុងព្រៃ និងរូងភ្នំ ។ ឥឡូវនេះ ថ្ម និងដីពីផ្នែកខាងត្បូង នៃកោះអូគីណាវ៉ាជាកន្លែងការប្រយុទ្ធគ្នា យ៉ាងបង្ហូរឈាមបំផុតបានកើតឡើងនោះ កំពុងត្រូវបានគាស់កកាយ ដើម្បីសាងសង់មូលដ្ឋានគ្រឹះសម្រាប់មូលដ្ឋាន ទ័ពអាកាសថ្មីរបស់អាមេរិក។
ផែនការនេះបានធ្វើឲ្យមានការខឹងសម្បារក្នុងចំណោម លោក Gushiken និងអ្នកផ្សេងទៀត បាននិយាយថា វានឹងរំខានដល់សំណល់នៃអ្នកស្លាប់ និងរបួសក្នុងសង្គ្រាមលោក លើកទី ២ ដែលត្រូវបានសម្លាប់ ដោយជនជាតិអាមេរិក។ ខណៈអូគីណាវ៉ាគឺជាកន្លែង កម្សាន្តឆ្នេរដ៏ពេញនិយម នាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ ព្រៃដ៏ខៀវស្រងាត់របស់វាបានរក្សាស្លាកស្នាម នៃការប្រយុទ្ធពីខែមីនាដល់ខែមិថុនាឆ្នាំ ១៩៤៥ នៅពេលយោធាអាមេរិក បានវាយលុកចូលឆ្នេរសមុទ្រដើម្បីឈានទៅដល់ការវាយលុកចុង ក្រោយរបស់ខ្លួនលើអធិរាជជប៉ុន។
ដោយដើរឆ្លងកាត់ផ្លូវលំក្នុងព្រៃនៅស្រុក Itoman នៅចុងភាគខាងត្បូងនៃកោះ Okinawa លោក Gushiken បានស្រមៃថា លោកនឹងលាក់ខ្លួនក្នុងនាមជា ទាហានក្នុងតំបន់ ឬជាទាហានកំពុងរងការវាយប្រហារ ឬកន្លែងដែលលោកប្រហែល ជាបានស្វែងរកប្រសិនបើលោកជាទាហានអាមេរិក ។ បន្ទាប់ពីបានឡើងលើផ្ទាំងថ្មដែលគ្របដណ្ដប់ដោយស្លែនៅលើផ្លូវតូចចង្អៀតដែលមានស្លឹក Gushiken បានទៅដល់ជ្រលងភ្នំទាប រវាងផ្ទាំងថ្មទំហំឡានក្រុងមានទំហំធំល្មមសម្រាប់ដាក់មនុស្ស ២ ឬ ៣ នាក់។
លោកបានផ្លាស់ប្តូរដោយប្រុងប្រយ័ត្នតាមដី ដែលប្រឡាក់ដោយឆ្អឹងបាក់បែក ប៊ូតុងអាវដែលទាហានជប៉ុនប្រើ គម្របច្រែះសម្រាប់អាហារកំប៉ុង និងដែកសមសម្រាប់របាំងឧស្ម័ន។នៅកន្លែងមួយទៀត នៅក្បែរនោះ លោកនិងសហការីម្នាក់ កាលពីខែមេសាបានរកឃើញគ្រោងឆ្អឹង ពេញលេញរបស់ទាហានដែលទំនងជាបានរងរបួសដោយការផ្ទុះមុខ៕
