ស៊ូដង់ ៖ ការវិភាគនៃគ្រោងឆ្អឹងបង្ហាញថា អំពើហឹង្សានៅបុរេប្រវត្តិ នៅលើចាំ្រង នៃវាលខ្សាច់សាហារ៉ា ត្រូវបានគេជឿថា ជាសង្រ្គាមប្រណាំង ដែលត្រូវបានគេស្គាល់ អត្តសញ្ញាណចាស់ ជាងគេ គឺពិតជាជម្លោះជាបន្តបន្ទាប់ នេះបើយោងតាមការចេញផ្សាយ ពីគេហទំព័រឌៀលីម៉ែល ។
ការព្យាបាលរបួស នៅសេសសល់ត្រូវបានរកឃើញ នៅទីបញ្ចុះសព Jebel Sahaba ក្នុងប្រទេសស៊ូដង់ បង្ហាញ ថា បុគ្គលបានប្រយុទ្ធ និងរួចផុត ពីការវាយលុកដោយអំពើហិង្សា ជាច្រើនជាជាងការប្រយុទ្ធគ្នា នៅក្នុងព្រឹត្តិការណ៍ដ៏សាហាវមួយ ដូចដែលបានគិតពីមុន ។
ទីបញ្ចុះសពត្រូវបានរកឃើញនៅឆ្នាំ ១៩៦៥ នៅច្រាំងខាងកើត នៃ ទន្លេនីលមានមនុស្ស យ៉ាងតិច ៦១ នាក់មានអាយុកាល ១១,០០០ឆ្នាំ គ.ស ប្រហែលពាក់កណ្តាល នៃពួកគេបានស្លាប់ ដោយសាររបួស ។
អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រដំបូងជឿថា អ្នកប្រមាញ់ត្រូវបានសម្លាប់ នៅក្នុងជម្លោះប្រដាប់អាវុធតែមួយ ដែលត្រូវបានគេចាត់ទុកថា ជាជម្លោះដំបូងគេ នៃអំពើហិង្សាសហគមន៍រវាងក្រុម ។ ទោះយ៉ាងណាការធ្វើឲ្យឆ្អឹងឡើងវិញ ដោយប្រើបច្ចេកទេស មីក្រូទស្សន៍ទើប រកបានបង្ហាញថា វាពិតជាការបន្តកើតមាន នៃព្រឹត្តិការណ៍ដ៏ឃោរឃៅ ប្រហែលជាកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរ ដោយសារការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ ។
គ្រោងឆ្អឹងបច្ចុប្បន្ន ត្រូវបានរក្សាទុក នៅសារមន្ទីរអង់គ្លេសក្នុងទីក្រុងឡុង ត្រូវបានវិភាគដោយអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រ មកពីមជ្ឈមណ្ឌលជាតិ ស្រាវជ្រាវវិទ្យាសាស្ត្របារាំង និងសាកលវិទ្យាល័យ Toulouse ។ ពួកគេបានរកឃើញដំបៅ គ្មានស្នាម និងដំបៅគ្មានឯកសារ មានពីមុនចំនួន ១០៦ ហើយអាចបែងចែក រវាងការរងរបួស ដោយប្រការ (ពីព្រួញ ឬលំពែង) របួស (ពីការប្រយុទ្ធគ្នាយ៉ាងជិតស្និទ្ធ) និងស្លាកស្នាមទាក់ទង នឹងការពុកផុយធម្មជាតិ ។
ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវបានរកឃើញថា មានមនុស្សចំនួន ៤១ នាក់ (៦៧ ភាគរយ) ត្រូវបានកប់ នៅJebel Sahaba យ៉ាងហោចណាស់មានប្រភេទ នៃការជាសះស្បើយ ឬគ្មានរបួស ។ ក្រុមអ្នកវិទ្យាសាស្ត្របានណែនាំចំនួន នៃរបួសត្រូវគ្នានឹងអំពើហឹង្សា ដែលកើតឡើងម្តងហើយម្តងទៀត រវាងក្រុមជ្រលងភ្នំនីល នៅចុងចុង Pleistocene (១២៦,០០០ ទៅ ១១,៧០០ ឆ្នាំមុន) ៕ដោយ៖លី ភីលីព
