អាមេរិក ៖ ការសិក្សាស្រាវជ្រាវថ្មី បានបង្ហាញថា ថនិកសត្វយក្ស ប្រភេទដំរីទឹកកក និងសត្វដំរីរោមក្រាស់បុរាណទាំង សាច់ញាតិដំរីដែលរងការផុតពូជ ដោយសារបម្រែបម្រួល អាកាសធាតុជាជាងការ បរបាញ់របស់មនុស្ស សម័យ កាសនោះនេះបើយោងតាមការចេញ ផ្សាយពីគេហទំព័រ ឌៀលីម៉ែល ។
បញ្ហាប្រឈម នៃ ការសិក្សានេះ បានអះអាងថា អ្នកប្រមាញ់ បានបំផ្លាញ សត្វពាហនៈហើយជំនួសឲ្យការ ស្តីបន្ទោសការ ផ្លាស់ប្តូរបរិស្ថាន ពិភពលោក នៅចុង បញ្ចប់នៃយុគសម័យទឹកកកចុង ក្រោយសម្រាប់ការធ្លាក់ចុះ និងការលុបបំបាត់ជាយថា ហេតុនៃប្រភេទសត្វ ។ ហានិភ័យនៃការផុតពូជ របស់ពួកគេបានឈាន ដល់ប្រហែល ២,៤ លាន ១៦០,០០០ និង ៧៥,០០០ ឆ្នាំមុនសម្រាប់ទ្វីបអាហ្រ្វិក អឺរ៉ាស៊ី និងអាមេរិករៀងគ្នា ។
ទោះយ៉ាងណាការ សិក្សា នៅសកលវិទ្យាល័យ Bristol មិនបានលើកលែង ឲ្យមនុស្សស្តីបន្ទោស ទាំងស្រុងនោះទេ ដោយលើកឡើងថា ការបរបាញ់ អាចបញ្ចប់នូវ ប្រូសេស្តេរ៉ូនមួយចំនួន (បញ្ជារួមទាំងថនិកសត្វ Mammoths និង Mastodons ) ប្រហែល ១០.០០០ ឆ្នាំមុន ។
លោកវេជ្ជបណ្ឌិត Zhang Hanwen ជាសហអ្នកស្រាវជ្រាវសិក្សា មកពីសាកលវិទ្យាល័យ Bristolថា យើងមិនបានមើលឃើញលទ្ធផលនេះទេ ហើយវាលេចឡើងប្រសិនបើលំនាំសកល នៃការផុតពូជ នៃ Proboscidean ក្នុងប្រវត្តិសាស្រ្ត ភូគព្ភសាស្ដ្រថ្មីៗនេះ អាចត្រូវបានបង្កើតឡើងវិញ ដោយមិនគិតពីផលប៉ះពាល់ នៃការធ្វើបច្ចុប្បន្នភាព របស់មនុស្សនៅសម័យដើម ។
ទិន្នន័យ របស់យើង ឆ្លើយតបនឹងការអះអាង នាពេលថ្មីៗនេះទាក់ទងនឹងតួនាទី របស់មនុស្សចាស់ជរា ក្នុងការបំផ្លាញដំរី សម័យបុរេប្រវត្តិតាំង ពីការបរបាញ់សត្វធំ ៗ ក្លាយជាផ្នែក សំខាន់មួយ នៃយុទ្ធសាស្ត្រចិញ្ចឹមជីវិត របស់ជីដូនជីតា របស់យើង កាលពី ១,៥ លានឆ្នាំមុន ។ នៅក្នុងសេណារីយ៉ូរបស់យើង មនុស្សសម័យទំនើប បានតាំងទីលំនៅលើគ្រាប់មីន នីមួយៗ បន្ទាប់ពីហានិភ័យនៃការផុតពូជរបស់ Proboscidean បានកើនឡើងរួចទៅហើយ ៕ដោយ៖លី ភីលីព
