ណាតូតំណាងឱ្យអង្គការសន្ធិសញ្ញា អាត្លង់ទិកខាងជើង (NATO, North Atlantic Treaty Organisation) ។ វាគឺជាសម្ព័ន្ធមិត្តនយោបាយ – យោធាដែលត្រូវបានបង្កើតឡើង ក្នុងកំឡុងពេលសង្គ្រាមត្រជាក់ក្នុងឆ្នាំ ១៩៤៩ និងផ្អែកទៅលើ ការគាំទ្រផ្នែកយោធាទៅវិញទៅមក ដល់ប្រទេសជាសមាជិក ក្នុងករណីមានការឈ្លានពាន ដោយភាគីទីបី។
សន្ធិសញ្ញាអាត្លង់ទិចខាងជើង ត្រូវបានចុះហត្ថលេខានៅថ្ងៃទី ៤ ខែមេសាឆ្នាំ ១៩៤៩ ដោយសហរដ្ឋអាមេរិកនិងសម្ព័ន្ធមិត្តអឺរ៉ុបរបស់ខ្លួននៅទីក្រុងវ៉ាស៊ីនតោនឌីស៊ី។ គោលបំណងរបស់វាគឺ ការបង្កើតសម្ព័ន្ធភាពរវាងអឺរ៉ុបនិងអាមេរិកខាងជើងដើម្បីធានានូវសេរីភាពនិងសន្តិសុខរបស់ប្រទេសជាសមាជិកតាមរយៈមធ្យោបាយនយោបាយនិងយោធា។
ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយនយោបាយ ផ្អែកលើគោលការណ៍ប្រជាធិបតេយ្យដែលធ្វើឱ្យសមាជិក របស់ខ្លួនពិគ្រោះនិងសហប្រតិបត្តិការ លើបញ្ហានានាដែលទាក់ទង នឹងវិស័យការពារជាតិនិងសន្តិសុខសម្រាប់ការដោះស្រាយជម្លោះ ការកសាងទំនុកចិត្តនិងការពារជម្លោះនាពេលអនាគត ។
ក្នុងន័យយោធាណាតូគ្រប់គ្រងប្រតិបត្តិការ គ្រប់គ្រងវិបត្តិនិងអំពាវនាវដល់ការការពាររួម ដែលមានចែងក្នុងមាត្រា៥ នៃសន្ធិសញ្ញាអាត្លង់ទិចខាងជើង ដែលត្រូវបានគេស្គាល់ផងដែរថា ជាសន្ធិសញ្ញាវ៉ាស៊ីនតោន។ កងទ័ពណាតូក៏ត្រូវបានកេណ្ឌប្រមូលក្រោមអាណត្តិរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិ (អ ស ប) តាមរយៈក្រុមប្រឹក្សាសន្តិសុខ។
មាត្រា ៥ ត្រូវបានកោះអញ្ជើញមុនពេលណាតូ។ នៅឆ្នាំ ២០០១ សហរដ្ឋអាមេរិកបានអំពាវនាវរកជំនួយណាតូឆ្លើយតបទៅនឹងការវាយប្រហារថ្ងៃទី ១១ ខែកញ្ញាឆ្នាំដដែលនៅលើអគារភ្លោះថោននៅញូវយ៉ក។
ណាតូ និងប្រទេសជាសមាជិក
ណាតូ (ណាតូជាភាសាអង់គ្លេស) បង្កើតឡើងដោយមានសមាជិកចំនួន ២៩ ប្រទេសរហូតដល់ឆ្នាំ ២០១៧ ។
នៅឆ្នាំ ១៩៤៩ ប្រទេសខាងក្រោមបានចុះហត្ថលេខាលើសន្ធិសញ្ញានេះ៖
បែលហ្ស៊ិក, កាណាដា,ប្រទេសដាណឺម៉ាក,បារាំង,អ៊ីស្លង់,ប្រទេសអ៊ីតាលី,លុចសំបួ,ហូល្លង់,ន័រវែស,ព័រទុយហ្កាល់,ចក្រភពអង់គ្លេស,សហរដ្ឋអាមេរិក
នៅឆ្នាំ ១៩៥២៖ ក្រិកនិងតួកគីបានចូលរួម
នៅឆ្នាំ ១៩៥៥៖ អាឡឺម៉ង់
នៅឆ្នាំ ១៩៨២៖ អេស្បាញ
នៅឆ្នាំ ១៩៩៩ សាធារណរដ្ឋឆែកហុងគ្រីនិងប៉ូឡូញ។
ក្នុងឆ្នាំ ២០០៤៖ ប៊ុលហ្គារីអេស្តូនៀឡេតូនីលីទុយអានីរ៉ូម៉ានីនិងស្លូវ៉ាគី។
នៅឆ្នាំ ២០០៩៖ អាល់បានីនិងក្រូអាស៊ី
នៅឆ្នាំ ២០១៧៖ ម៉ុងតេណេហ្គ្រោ។
រចនាសម្ព័ន្ធផ្ទៃក្នុងរបស់ណាតូ
ណាតូគឺជាសម្ព័ន្ធភាពរវាងបណ្តាប្រទេសនៅអឺរ៉ុបនិងអាមេរិកខាងជើង។ ទាក់ទងនឹងរចនាសម្ព័នផ្ទៃក្នុងអង្គភាពនៃសេចក្តីសំរេចរបស់អង្គការគឺក្រុមប្រឹក្សាអាត្លង់ទិកដែលបង្កើតឡើងដោយប្រទេសសម្ព័ន្ធមិត្តដែលតំណាងដោយឯកអគ្គរដ្ឋទូតរដ្ឋមន្រ្តីរឺប្រមុខរដ្ឋនិងរដ្ឋាភិបាល។
ក្រុមប្រឹក្សាអាត្លង់ទិចដឹកនាំដោយអគ្គលេខាធិការ។ ដូចគ្នានេះដែរពីក្រុមប្រឹក្សាអាត្លង់ទិចមានគណៈកម្មាធិការជាច្រើនដែលអនុវត្តការងារបឋមវាយតម្លៃនិងអនុវត្តសេចក្តីសំរេចចិត្តរបស់ក្រុមប្រឹក្សាដូចជាគណៈកម្មាធិការយោធា។
ទីស្នាក់ការកណ្តាលរបស់អង្គការណាតូមានទីតាំងនៅទីក្រុងព្រុចសែល (Brussels, Belgium)
តើណាតូមានគោលបំណងអ្វីខ្លះ?
គោលបំណងរបស់ណាតូគឺដើម្បីធានានូវសេរីភាពនិងសន្តិសុខនៅក្នុងតំបន់ឆ្លងមហាសមុទ្រអាត្លង់ទិករវាងអឺរ៉ុបនិងអាមេរិកខាងជើង។ នេះអនុញ្ញាតឱ្យមានការពិគ្រោះយោបល់និងកិច្ចសហប្រតិបត្តិការក្នុងវិស័យការពារជាតិនិងសន្តិសុខនៃប្រទេសជាសមាជិកនិងការប្រតិបត្តិរួមគ្នានៃប្រតិបត្តិការគ្រប់គ្រងវិបត្តិពហុជាតិ។ ភារកិច្ចចម្បងរបស់វាត្រូវបានសង្ខេបជាបីផ្នែក៖
ការការពាររួម,ការគ្រប់គ្រងវិបត្តិ,សន្តិសុខសហករណ៍។ ក្នុងន័យនេះបណ្តាប្រទេសអូតង់ចែករំលែកធនធានអាវុធដូច្នេះពង្រឹងអំណាចយោធានៃសមាជិករបស់ខ្លួន។
ដោយ៖ ហង្ស សុបញ្ញា
