អេហ្ស៊ីប ៖ អ្នកជំនាញបានអះអាងថា ស្តេច Tutankhamun ជាអ្នកចម្បាំងរឹងរូសបំផុតនាសម័យបុរាណ ហើយមិនមែនជាស្តេចក្មេងប្រុស ដែលដេកឈឺដូចការគិតពីមុននោះឡើយ បន្ទាប់ពីអ្នកជំនាញធ្វើការស្រាវជ្រាវយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់ នេះបើយោងតាមការចេញផ្សាយពីគេហទំព័រឌៀលីម៉ែល។
វាបានចូលទៅក្នុងរឿងព្រេងប្រវត្តិសាស្ត្រដែលស្តេចដ៏ល្បីបំផុតរបស់ប្រទេសអេហ្ស៊ីបមានសភាពទន់ខ្សោយ និងខូចទ្រង់ទ្រាយ។
ព្រះអងង្គត្រូវបានគេកប់ជាមួយនឹងបន្ទះឈើចំនួន ១៣០ ដុំ មានរាង និងការរចនាផ្សេងៗគ្នាត្រូវបានគេណែនាំថា ជាដំបងសម្រាប់ជួយដល់ការចល័តរបស់ព្រះអង្គ។
ប៉ុន្តែអ្នកជំនាញ ៣ នាក់នៅអេហ្ស៊ីបបុរាណបានប្រាប់មហោស្រពវិទ្យាសាស្ត្រ Cheltenham នៅសប្តាហ៍នេះថា ការសន្មត់បែបនេះអាចខុស។
លោកស្រី Sofia Aziz អ្នកជំនាញផ្នែកជីវសាស្រ្តអេហ្ស៊ីប បាននិយាយថា នៅពេលខ្ញុំសិក្សាស្តេច Tutankhamun ខ្ញុំផ្ទាល់គិតថា មិនមានភស្តុតាងណាមួយដែលព្រះអង្គពិការនោះទេ ព្រោះខ្ញុំបានឃើញសាកសពម៉ាំមី ដែលមើលទៅហាក់ដូចជាមានស្នាមជើងខ្លាំង។
អ្នកជំនាញអះអាងថា ស្នាមជើងខ្លាំង តាមពិតអាចបណ្តាលមកពីក្នុងអំឡុងពេលដំណើរការម៉ាំមី ដែលការលាបជ័រ និងបង់រុំតឹងអាចធ្វើឲ្យខូចទ្រង់ទ្រាយជើង។
លោកស្រីបន្តថា ការបាត់ឆ្អឹងកណ្តាលនៅម្រាមជើងទី ២ របស់ព្រះអង្គអាចបាត់បន្ទាប់ពីអដ្ឋិធាតុរបស់ព្រះអង្គត្រូវបានផ្ទេរទៅក្នុងប្រអប់ខ្សាច់ ឬជាធម្មតាត្រូវបាននរណាម្នាក់យកធ្វើជាវត្ថុអនុស្សាវរីយ៍។
ថ្លែងបន្ទាប់ពីកិច្ចពិភាក្សា អ្នកជំនាញអេហ្ស៊ីប បានសិក្សាអំពីសាកសពម៉ាំមីចំនួន ៥០ យ៉ាងស៊ីជម្រៅ បាននិយាយថា ជើងរបស់ព្រះអង្គត្រូវបានតម្រឹមយ៉ាងល្អ ប្រសិនបើព្រះអង្គមានការខូចទ្រង់ទ្រាយ ហើយប្រសិនបើព្រះអង្គមានជើងខ្លាំង ព្រះអង្គនឹងពិបាកក្នុងការដើរ ប៉ុន្តែឆ្អឹងវែងមិនបង្ហាញភស្តុតាងណាមួយអំពីរឿងនោះទេ។
ឆ្អឹងជើងនឹងបង្ហាញសញ្ញា នៃភាពតានតឹង ប្រសិនបើនរណាម្នាក់បានចំណាយពេលរាប់ឆ្នាំដើម្បីដើរលេង។
ព្រះអង្គ Tutankhamun មានភាពល្បីល្បាញ ដោយសារតែសាកសពរបស់ព្រះអង្គបានដេកមិនលក់អស់រយៈពេលជិត ៣០០០ ឆ្នាំ បន្ទាប់ពីការសោយទិវង្គតរបស់ព្រះអង្គដោយ គ្មានផ្នូរត្រូវបានប្លន់ដោយចោរប្លន់ផ្នូរដូចស្តេចផារ៉ាអុងជាច្រើនទៀត។
ត្រូវបានរកឃើញដោយអ្នកបុរាណវត្ថុវិទូ Howard Carter ក្នុងឆ្នាំ ១៩២២ ផ្នូរនេះបានបង្ហាញពីតម្រុយដ៏គួរឲ្យរន្ធត់ អំពីកុមារដែលបានក្លាយជាស្តេចផារ៉ោននៅឆ្នាំ ១៣៣៦ មុនគ.ស. នៅអាយុត្រឹមតែ ៩ ឆ្នាំ មុនពេលស្លាប់ភ្លាមៗនៅអាយុ ១៩ ឆ្នាំ៕
