ប្រទេសប៉េរូ៖ នៅដើមទសវត្សរ៍ឆ្នាំ ១៩០០ បេសកកម្មវិទ្យាសាស្ត្រមួយបានធ្វើឡើងនៅប្រាសាទបុរាណ Machu Picchu របស់ប្រទេសប៉េរូ ធ្វើឲ្យមានការរកឃើញកន្លែងបញ្ចុះសពជាង ១៧០ កន្លែងដោយភាគច្រើនជាផ្នូររាក់ៗលាក់នៅក្រោមផ្ទាំងថ្មជាមួយនឹង វត្ថុសេរ៉ាមិចស្ថិតក្នុងផ្នូរត្រូវបានចោទជាសំណួរអំពីសមាសភាពប្រជាសាស្រ្ត យោងតាមការចេញផ្សាយពីគេហទំព័រ Sputnik។
ការវិភាគនៃ DNA បុរាណបានបញ្ចេញពន្លឺថ្មីលើប្រវត្តិសាស្រ្ត នៃប្រាសាទបុរាណ Machu Picchu ជាទីក្រុងបាត់បង់ដ៏ល្បីល្បាញនៃ Incas ហើយបានបង្ហាញពីភាពចម្រុះហ្សែនបានរកឃើញក្នុងចំណោមសំណល់បុរាណនៅកន្លែងនោះ។
ភ័ស្តុតាងបុរាណវិទ្យាពីមុនបានស្នើឲ្យអ្នកបម្រើនៅកន្លែងកំណប់បានសាទរពីតំបន់ផ្សេងៗនៃចក្រភព Inca ប៉ុន្តែដើម្បីបញ្ជាក់ពីប្រភពដើមរបស់ពួកគេ ។
ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវបានតម្រៀប DNA បុរាណពីគ្រោងឆ្អឹងបុគ្គលចំនួន ៦៨ នាក់ ក្នុងនោះ ៣៤ នាក់ត្រូវបានកប់នៅប្រាសាទ Machu Picchu និង ៣៤ នាក់ទៀតត្រូវបានកប់នៅ Cusco ជារាជធានីនៃចក្រភព។
ការវិភាគ DNA ដែលធ្វើឡើងដោយក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវអន្តរជាតិបានបង្ហាញថា បុគ្គលចំនួន ១៧ នាក់មានពូជពង្សមកពីតំបន់ឆ្ងាយៗ រួមទាំងឆ្នេរសមុទ្រ Peruvian តំបន់ខ្ពង់រាប និងតំបន់ Amazon ក៏ដូចជាតំបន់ផ្សេងៗនៅអេក្វាឌ័រ កូឡុំប៊ី ប្រេស៊ីល និងប៉ារ៉ាហ្គាយ។
មានតែបុគ្គលចំនួន ៧ នាក់ប៉ុណ្ណោះដែលមានទំនាក់ទំនងហ្សែនច្បាស់លាស់ទៅនឹងតំបន់ខ្ពង់រាបក្នុងតំបន់ប្រាសាទបុរាណ Machu Picchu និង Cusco ស្ថិតនៅ ហើយបុគ្គល ១៣ នាក់ដែលនៅសល់មានពូជពង្សចម្រុះ អាចមានសក្តានុពលពីទំនាក់ទំនងបានបង្កើតឡើងនៅ Machu Picchu ។
ទោះជាយ៉ាងនេះក្តី ក្រុមមន្ត្រីមិនបានបញ្ជាក់ថា អដ្ឋិធាតុណាមួយមានហ្សែនក្នុងស្រុកនៅប្រាសាទ Machu Picchu នោះទេ។
ការរកឃើញនេះបង្ហាញថា Machu Picchu បានដើរតួជាអ្នកបង្រួបបង្រួម នៃវប្បធម៌ផ្សេងៗគ្នា ដោយមានបុគ្គលមកពីផ្នែកផ្សេងៗ នៃចក្រភព Incas និងលើសពីនេះមកបម្រើក្នុងតួនាទីដូចជាស្ត្រី និងបុរស ។ បុគ្គលទាំងនេះត្រូវបានជ្រើសរើសនៅវ័យក្មេង ហើយត្រូវបានចាត់តាំងឲ្យបម្រើរដ្ឋ អភិជន ឬសាសនា ដោយចំណាយជីវិតបម្រើរាជសម្បត្តិ៕ ដោយ៖លី ភីលីព
