ប៉ាវចិន (Bao Zheng) គឺជាបុគ្គលដ៏ល្បីមួយរូបនៅក្នុងទំព័រប្រវត្តិសាស្ត្ររបស់ប្រទេសចិន ហើយមកទល់នឹងបច្ចុប្បន្នក៏មានការយករឿងរ៉ាវខ្លះៗរបស់លោកមកថតជាខ្សែភាពយន្តជាហូរហែផងដែរ។ ការស្លាប់របស់ ប៉ាវចិន ពុំមានមូលហេតុច្បាស់លាស់ឡើយ ហើយបំណែកឆ្អឹងរបស់មន្ត្រីជំនាន់រាជ្ជកាលសុងរូបនេះ ក៏ត្រូវបានក្រុមគ្រួសារដាក់ពង្រាយពាសពេញផ្ទៃប្រទេសផងដែរ។
ទទួលមរណភាពនៅអាយុ៦៤ឆ្នាំ កាលពីខែកក្កដា ឆ្នាំ១០៦២ លោកម្ចាស់ ប៉ាវ ត្រូវគ្រួសារយកទៅបញ្ចុះនៅឯស្រុក Daxingji។ ពាក្យចចាមអារ៉ាមតៗគ្នា បាននិយាយថា លោកត្រូវគេបំពុលឲ្យស្លាប់ ព្រោះតែលោកជាមន្ត្រីកាត់ក្ដីស្មោះត្រង់ ដែលប្រឆាំងនឹងអំពើពុករលួយនៅក្នុងរាជ្ជកាល ហើយបានធ្វើឲ្យមនុស្សជាច្រើនមិនពេញចិត្ត។ សព្វថ្ងៃ មានការរកឃើញបំណែកឆ្អឹងចំនួនតែ ៣៤ ប៉ុណ្ណោះរបស់ ប៉ាវចិន។ បំណែកឆ្អឺងទាំងនោះ ត្រូវបានរក្សាទុកនៅឈាបនដ្ឋានសាងសង់ថ្មី នៅក្នុងស្រុក Hefei ខេត្ត Anhui។ ចំណែកទីកន្លែងដែលបញ្ចុះបំណែកឆ្អឹងសេសសល់ត្រូវក្រុមគ្រួសារលោករក្សាទុកជាការសម្ងាត់ពីសាធារណៈ។
កាលពីមុន ជំនាន់ក្រោយរបស់ ប៉ាវចិន បានបញ្ចុះបំណែកឆ្អឺងលោកនៅក្នុងទីតាំងចំនួន ២១កន្លែងផ្សេងៗគ្នានៅពាសពេញប្រទេស ក្រោមហេតុផលមិនចង់ឲ្យសត្រូវជីកកកាយឃើញ។ តែជារឿងអកុសល ដោយមានការបំពានពីពួកម៉ាន់ជូរ (Manchuria) នៅអំឡុងដើមសតវត្ស ១១០០ ផ្នូរមួយចំនួនត្រូវគេរើរុះ ដើម្បីលួចយកវត្ថុមានតម្លៃ។ គ្រួសារលោកម្ចាស់ ប៉ាវ ក៏បានសម្រេចរើផ្នូរទៅចម្ងាយ ១០ម៉ែត្រពីទីតាំងបញ្ចុះដំបូង ដើម្បីបញ្ចៀសនូវរឿងហេតុអាក្រក់ដែលធ្លាប់កើតមាន។ ប៉ុន្តែក្រុមចោរលួចផ្នូរ នៅតែអាចដឹងពីកន្លែងទាំងនោះ ហើយក៏បានបំផ្លិចបំផ្លាញដដែល។
លុះដល់សម័យបដិវត្តវប្បធម៌នៅប្រទេសចិន (ឆ្នាំ១៩៦៦ – ១៩៧៦) រដ្ឋាភិបាលបានជីកគាស់ផ្នូរជាច្រើនកន្លែង ដើម្បីយកដីទៅសាងសង់រោងចក្រផលិតដែកថែប។ ក្នុងនោះផ្នូររបស់ ប៉ាវចិន ក៏ត្រូវគេជីកចំផងដែរ ហើយបំណែកឆ្អឹងដែលរកឃើញចំនួន ១១ក្ដារមឈូសនៅស្រុក Hefei (ក្នុងនោះមានទាំងឆ្អឹងអ្នកស្រី Dong ប្រពន្ធរបស់ ប៉ាវចិន) ត្រូវបញ្ជូនទៅកាន់តំបន់ Dabaocun ដែលជាទីកន្លែងកំណើតរបស់ ប៉ាវចិន។ កាលនោះ មន្ត្រីមូលដ្ឋានមិនអនុញ្ញាតឲ្យបំណែកឆ្អឹងទាំងនោះបញ្ចុះនៅក្រោមដីឡើយ។
នៅអំឡុងពេលមានបំណងចង់សាងសង់ឈាបនដ្ឋានថ្មីម្ដងទៀត នាទសវត្សទី ៨០ មានការប្រទះឃើញថា បំណែកឆ្អឹងដែលនៅក្នុងក្ដារមឈូសទាំង១១នោះបានបាត់ទៅហើយ នៅសល់ត្រឹមភក់ដីប៉ុណ្ណោះ។ មានការលើកឡើងជាច្រើនសង្ស័យថា កូនចៅជំនាន់ក្រោយ ប៉ាវចិន បានយកបំណែកឆ្អឹងទាំងនោះទៅបញ្ចុះនៅកន្លែងផ្សេងៗទៀតដោយសម្ងាត់។ មកទល់នឹងសម័យនេះ នៅមិនទាន់ដឹងទីតាំងពិតប្រាកដនោះទេ៕
