ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវបានផ្តល់យោបល់ថា តែបៃតងអាចជួយការពារទប់ទល់ នឹងភាពអន្តរាយដែលបណ្តាល មកពីរោគគាំងបេះដូង និងជម្ងឺដាច់សរសៃឈាម។
សាររធាតុគីមីម្យ៉ាងដែលរកឃើញនៅក្នុងតែ ដែលត្រូវបានគេផឹកជាង ៤០០០ឆ្នាំមកហើយបានបង្ហាញថា វាអាចកាត់បន្ថយចំនួនកោសិកាងាប់។ ក្រុមអ្នកជំនាញការមកពីវិទ្យាស្ថាន Institute of child Health របស់ចក្រភពអង់គ្លេសបានអនុវត្តការសិក្សានេះ ដែលត្រូវបានគេចុះផ្សាយក្នុងទស្សនាវត្តី Federation of Experimental Biology ។
តែបៃតងត្រូវបានគេប្រើប្រាស់ជារឿយៗ ដល់ការផ្គត់ផ្គង់ធាតុរាវ សម្រាប់អ្នកឈឺដោយសារជម្ងឺឆ្លង ប៉ុន្តែថ្មីៗនេះក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវបាន ចាប់ផ្តើមកំណត់តាមលក្ខណៈវិទ្យាសាស្ត្រ នូវផលប្រយោជន៍សុខភាពរបស់តែបៃតង។
ក្នុងអំឡុងពេលកើតជម្ងឺគាំងបេះដូង ចំនួនអុកស៊ីសែន និង សារធាតុចិញ្ចឹមដែលផ្តល់ដល់ខួរក្បាល និង បេះដូងមានការថយចុះ ដែលឈានទៅការងាប់កោសិកា និងបណ្តាលអោយមានការខូចខាត ដែលមិនអាចត្រលប់ក្រោយបាន។
ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវដែល ដឹកនាំដោយវេជ្ជបណ្ឌិត អាណា ស្តាស៊ីស ស្តេផាណូ បានអនុវត្តក្នុងមន្ទីរពិសោធន៍ នូងការធ្វើត្តេសទៅលើកោសិកាបេះដូង ដែលរកឃើញថាសមាសធាតុគីមីចម្បងមួយ របស់តែបៃតងដែលគេស្គាល់ថាជា EGCG អាចកាត់បន្ថយការងាប់នៃកោសិកា។ បន្ទាប់ពីការគាំងបេះដូង និងការដាច់សរសៃឈាម។
EGCG ក៏លេចឡើងដើម្បីបង្កើនល្បឿន ដំណើរបានដូចដើមវិញ នៃកោសិកាបេះដូងផងដែរ។ ប្រការនេះធ្វើអោយជាលិកាប្រសើរឡើងវិញ ដែលកាត់បន្ថយការខូចខាតចំពោះសរីរាង្គ។
វេជ្ជបណ្ឌិត អាណា ស្តាស៊ីស ស្តេផាណូ អ្នកជីវសាស្ត្រផ្នែកម៉ូលេគុល ដែលដឹកនាំការស្រាវជ្រាវ មានសង្ឃឹមថានឹងអនុវត្ត ក្នុងការព្យាបាលរោគ ដើម្បីបង្រួមអោយតូចបំផុតនូវ កម្រិតធ្វើអោយសកម្មឡើងវិញ នៃការងារកោសិកាចំពោះអ្នក ដែលមានជម្ងឺអាទែបេះដូងស្រួចស្រាវ។ គាត់ក៏សង្ឃឹមថានឹងអាចផ្តល់ដំបូន្មាន ដល់អ្នកជម្ងឺដែលងាយទទួលរងជម្ងឺបេះដូងថា ពួកគេអាចផឹកតែបៃតង បានសម្រាប់ផលប្រយោជន៍ ក្នុងការព្យាបាល។
លោក បេលីនដា លីនដិន ប្រធានផ្នែកពត៌មានវេជ្ជសាស្ត្រនៅឯមូលនិធិ British Heart Foundation បាននិយាយថាកាលពីមុន តែបៃតងអាចជួយកាត់បន្ថយយថាគ្រោះ នៃជម្ងឺអាទែរបេះដូង ដោយមានការអះអាងថា គុណភាពធាតុប្រឆាំងអុកស៊ីដករខ្ពស់របស់វា អាចកាត់បន្ថយចំនួនកូឡេស្តេរ៉ូល ក្នុងសរសៃឈាម។
