អាមេរិក ៖ នេះបើយោងតាមការចេញផ្សាយ ពីគេហទំព័រឌៀលីម៉ែល បានប្រាប់ឲ្យដឹងថា មុខរបស់កសិករ Connecticut ដែលគិតថា ជាបិសាចជញ្ជក់ឈាម នៅពេលលោកស្លាប់ ដោយសារជំងឺ របេងក្នុងសតវត្សទី ១៩ ត្រូវបានគេឃើញជាលើកដំបូង ចាប់តាំងពីសាកសព របស់លោកត្រូវបានកាត់ផ្តាច់ និង បោះចូលទៅក្នុងផ្នូរ ។
ជំងឺនេះធ្វើឲ្យស្បែក របស់មនុស្សមានពណ៌លឿងស្លេក ភ្នែករបស់ពួកគេប្រែជាក្រហម និង ហើម ហើយជួនកាលពួកគេមាន ស្នាមប្រឡាក់ឈាមនៅជុំវិញ មាត់របស់ពួកគេពីការក្អក ត្រូវបានគេជឿថា ជាសញ្ញា នៃមនុស្សមិនស្លាប់ប្រហែល ២០០ឆ្នាំមុន ។
គ្រោងឆ្អឹងរបស់បុរសកប់ ក្នុងមឈូសមានអក្សរ ‘JB55’ ឆ្លាក់លើវាត្រូវបានប្រើ ដើម្បីធ្វើការវិភាគ DNA ត្រូវបានបញ្ចូលទៅ ក្នុងប្រព័ន្ធរៀនតាមម៉ាស៊ីន ដើម្បីទស្សន៍ទាយថា តើលោកមានរូបរាងបែបណា មុនពេលត្រូវបានប្រេះឆា ជាមួយនឹងជំងឺនេះ។ លទ្ធផលបានបង្ហាញថា លោកមានស្បែកស្អាត ភ្នែកពណ៌ត្នោត ឬពណ៌ខៀវ មានសក់ពណ៌ត្នោត ឬខ្មៅ និងមានស្នាមជាំខ្លះ។
ការសិក្សារៀបរាប់លម្អិត អំពីការវិភាគ DNA របស់ JB55 កាលឆ្នាំ ២០១៩ បាននាំឲ្យមានការបង្ហាញ ពីអត្តសញ្ញាណពិតរបស់លោក។ ការស្រាវជ្រាវនេះបានបង្កើតឡើង នៅលើរបកគំហើញដើមឆ្នាំ ១៩៩៤ ប៉ុន្តែអាចចូលប្រើបច្ចេកវិទ្យា ចុងក្រោយបំផុតដើម្បីស្វែងរកកំណត់ត្រា ប្រវត្តិសាស្ត្រសម្រាប់ ‘John Barber’ ហើយកំណត់ថា លោកមានអាយុ ៥៥ ឆ្នាំនៅពេលលោកស្លាប់ ។
ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវជនជាតិ អាមេរិក បានកំណត់ អត្តសញ្ញាណ JB55 មានការឆ្លងមេរោគសួតរ៉ាំរ៉ៃ បន្ទាបពីធ្វើការវិភាគលើឆ្អឹងជំនីរ របស់លោកជាជំងឺឆ្លង ដែលកំពុងរីករាលដាល នៅទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៨០០ ។ យោងតាមអ្នកស្រាវជ្រាវ លោក Michael Bell បានឲ្យដឹងថា ការឆ្លងមេរោគបាក់តេរី ដែលឆ្លងខ្លាំងបានធ្វើឲ្យអ្នកជំងឺស្លេក ស្លេកស្លាំង និងក្អកមានឈាម៕