ទីក្រុងគែរ៖ យោងតាមការចេញផ្សាយ ពីគេហទំព័រជប៉ុនធូដេបានប្រាប់ឲ្យដឹងថា ភ្លៀងធ្លាក់តិចតួច រលកកម្ដៅខ្លាំង និងគ្រោះរាំងស្ងួត កាន់តែអាក្រក់ទៅៗ ធ្វើឲ្យមជ្ឈឹមបូព៌ាក្លាយជាតំបន់ ដែលមានសម្ពាធទឹកខ្លាំងបំផុត ក្នុងពិភពលោក ជាមួយនឹងការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ គំរាមកំហែងដល់មនុស្សរាប់លាននាក់ ផ្លាស់ទីលំនៅ។
លោក Hussein Abu Saddam ប្រធានក្រុមកសិករនៅប្រទេសអេហ្ស៊ីប ដែលកំពុងធ្វើជាម្ចាស់ផ្ទះនៃកិច្ចប្រជុំកំពូល ស្តីពីអាកាសធាតុពិភពលោក COP27 ក្នុងខែនេះ បានប្រាប់ AFP ថា លោកបានធ្វើជាសាក្សីរួចហើយ ចំពោះការជម្លៀសដែលបណ្តាល មកពីអាកាសធាតុពីជនបទ។ លោកបានបន្តថា កសិកម្មនៅប្រទេសអេហ្ស៊ីប ជាប្រទេសមួយដែលស្ងួតហួតហែងបំផុត ក្នុងពិភពលោក ទទួលបានផលចំណេញតិចជាងមុន ដោយសារតែគ្រោះថ្នាក់ ទាក់ទងនឹងអាកាសធាតុថ្មីៗ ដូចជាការលេចឡើងនៃប៉ារ៉ាស៊ីតថ្មី។
យុវជនមកពីតំបន់ជនបទធ្វើចំណាកស្រុកទៅបរទេស ឬទៅទីក្រុងធំៗដើម្បីធ្វើការក្នុងឧស្សាហកម្ម។ យោងតាមទីភ្នាក់ងារជនភៀសខ្លួន របស់អង្គការសហប្រជាជាតិ (UNHCR)ថា ប្រហែល ៩០ ភាគរយនៃជនភៀសខ្លួន មកពីប្រទេសងាយរងគ្រោះបំផុត និងត្រៀមខ្លួនជាស្រេចតិចតួចបំផុត ដើម្បីសម្របខ្លួនទៅនឹងផលប៉ះពាល់ នៃការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ។
លោកស្រី Amy Pope នាយករងនៃអង្គការទេសន្តរប្រវេសន៍អន្តរជាតិ (IOM)បានប្រាប់ AFP ថា ប្រសិនបើមនុស្សមិនអាចធ្វើស្រែចំការ ប្រសិនបើមនុស្សមិនអាចធ្វើការបាន ប្រសិនបើមនុស្សមិនអាចរកអាហារបាន ពួកគេមានជម្រើសតិចតួច សម្រាប់ការផ្លាស់ទីលំនៅ។ លោកស្រីបាននិយាយថា នៅឆ្នាំ ២០២១ គ្រោះមហន្តរាយធម្មជាតិ បានបង្ខំមនុស្សជិត៣លាននាក់ឲ្យចាកចេញ ពីផ្ទះរបស់ពួកគេក្នុងទ្វីបអាហ្រ្វិក និងមជ្ឈិមបូព៌ា។
អ្នកស្រាវជ្រាវព្យាករណ៍ថា នៅឆ្នាំ ២០៦០ វិស័យកសិកម្មដែលលាតសន្ធឹងរួចទៅហើយ របស់ប្រទេសអេហ្ស៊ីប អាចធ្លាក់ចុះដល់ទៅ ៤៧ ភាគរយ។ នេះបើយោងតាម Florian Bonnefoi អ្នកស្រាវជ្រាវនៅមជ្ឈមណ្ឌលសេដ្ឋកិច្ច ការសិក្សា និងឯកសារច្បាប់ និងសង្គម (CEDEJ) នៅទីក្រុងគែរថា ការធ្លាក់ចុះនៃផលិតកម្មកសិកម្ម ការធ្វើចំណាកស្រុកតាមជនបទ ក៏ត្រូវបានផ្តល់អាហារដោយភាពទាក់ទាញ នៃជីវិតទីក្រុង និងសេវាកម្មដែលមាននៅទីនោះ។
នៅទូទាំងពិភពលោក ធនាគារពិភពលោកបានប៉ាន់ប្រមាណថា នៅឆ្នាំ ២០៥០ ប្រសិនបើគ្មានអ្វីធ្វើដើម្បីការពារទេនោះ នឹងមានប្រជាជនចំនួន ២១៦ លាននាក់ត្រូវផ្លាស់ទីលំនៅ ពីខាងក្នុងដោយការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ រួមទាំង ១៩.៣ លាននាក់នៅអាហ្វ្រិកខាងជើង។
យោងតាមវិទ្យាស្ថានអ៊ឺរ៉ុប នៃសមុទ្រមេឌីទែរ៉ាណេ (IEMed) បានឲ្យដឹងថា ប្រជាជនប្រហែល 7 ភាគរយនៅអាហ្រ្វិកខាងជើង ជាកន្លែងដែលមានប្រជាជនរស់នៅ យ៉ាងក្រាស់ក្រែលតាមឆ្នេរសមុទ្រ គឺស្ថិតក្នុងចំណោមការគំរាមកំហែងបំផុត របស់ពិភពលោក ដោយសារការកើនឡើងនៃទឹក រស់នៅតិចជាងប្រាំម៉ែត្រ ពីលើនីវ៉ូទឹកសមុទ្រ៕ ដោយ៖លី ភីលីព
