អេស្ប៉ាញ៖យោងតាមការចេញផ្សាយ ពីគេហទំព័រស្គាយញ៉ូវ បានប្រាប់ឲ្យដឹងថា សារធាតុអង់ស៊ីមក្នុងទឹកមាត់ របស់ដង្កូវនាងត្រូវបានគេរកឃើញថា អាចបង្កើនល្បឿន នៃពេលវេលាដែលវាត្រូវការប៉ូលីអេទីឡែន បន្ទាបបន្ថោកពីច្រើនទសវត្សរ៍ ទៅប៉ុន្មានម៉ោង។
ដង្កូវអាចជាចម្លើយនៃការដោះស្រាយបញ្ហា ដែលត្រូវធ្វើអំពីទម្រង់ធម្មតា សម្រាប់ការបំពុលប្លាស្ទិក ខណៈអ្នកស្រាវជ្រាវជនជាតិអេស្ប៉ាញ បានរកឃើញថា សារធាតុគីមីក្នុងទឹកមាត់របស់ដង្កូវនាង អាចបំបែកសារធាតុប៉ូលីអេទីឡែន ជាវត្ថុធាតុរឹងពិសេស។
ការស្រាវជ្រាវរបស់ពួកគេបានរកឃើញថា ការលាតត្រដាងប្លាស្ទិកទៅនឹងទឹកមាត់ របស់សត្វនោះ បណ្តាលឲ្យវាខូចគុណភាព រយៈពេលតែមួយម៉ោង មានតម្លៃជាច្រើនឆ្នាំនៃការប៉ះពាល់ នឹងធាតុធម្មតា។ដង្កូវនាង ជាដង្កូវរបស់នាងខែ ដែលជាធម្មតាចិញ្ចឹមឃ្មុំក្រមួនដ៏ស្វិតស្វាញ ប្រើសម្រាប់ធ្វើសំបុកឃ្មុំ ហើយត្រូវបានអ្នកចិញ្ចឹមឃ្មុំ ចាត់ទុកជាសត្វចង្រៃ។
ការសិក្សាត្រូវបានចេញផ្សាយលើទស្សនាវដ្តី Nature Communications បានរកឃើញថា អង់ស៊ីម២ ក្នុងទឹកមាត់របស់ដង្កូវ ហើយវាប្រើដើម្បីបំបែកក្រមួន ក៏បំបែកប្លាស្ទិចដើម្បីឲ្យប្លាស្ទីកបន្ទាបបន្ថោក អុកស៊ីហ្សែនត្រូវជ្រាបចូល ទៅក្នុងម៉ូលេគុលរបស់ប្លាស្ទិច ត្រូវគេស្គាល់ថា ជាប៉ូលីម័រដែលជាដំណើរការ ស្គាល់ថា ជាអុកស៊ីតកម្ម។
ការស្រាវជ្រាវបានរកឃើញថា អង់ស៊ីមនៅក្នុងទឹកមាត់បណ្តាល ឲ្យដំណើរការនេះកើតឡើង រយៈពេលប៉ុន្មានម៉ោង ដោយមិនចាំបាច់ធ្វើការព្យាបាលប្លាស្ទិក ជាមុនដោយការប៉ះពាល់វាទៅនឹងកម្ដៅ ឬវិទ្យុសកម្ម។ ប៉ូលីអេទីឡែន គឺជាប្លាស្ទិកដែលប្រើប្រាស់ យ៉ាងទូលំទូលាយបំផុត នៅលើពិភពលោក និងទទួលខុសត្រូវ ចំពោះការបំពុលដ៏ច្រើនសន្ធឹកសន្ធាប់។
បង្កើតឡើងដំបូងកាលឆ្នាំ ១៩៣៣ វាមានតម្លៃថោក ពិបាកពាក់ និងមិនមានប្រតិកម្មជាមួយអាហារ ដែលធ្វើឲ្យវាត្រូវបានគេប្រើយ៉ាងទូលំទូលាយ។ ត្រូវបានរចនាឡើងជាពិសេសដើម្បីពិបាកបំបែក វាអាចនៅដដែលអស់ជាច្រើនទសវត្សរ៍៕ ដោយ៖លី ភីលីព
