វ៉ាស៊ីនតោន៖ នៅពេលដែលយន្តហោះ F-106 Delta Dart របស់ក្រុមហ៊ុន Convair បានចូលបម្រើការ ជាមួយកងទ័ពអាកាសសហរដ្ឋអាមេរិក ក្នុងឆ្នាំ១៩៥៩ វាត្រូវបានមនុស្សជាច្រើនចាត់ទុកថា ជាយន្តហោះស្ទាក់ចាប់ គ្រប់អាកាសធាតុដ៏ល្អបំផុត ដែលមិនធ្លាប់មានពីមុនមក ដែលជាភាពខុសប្លែកគ្នាមួយ ដែលធ្វើឱ្យយន្តហោះទទួលបានរហស្សនាមថា “The Ultimate Interceptor”។
ក្នុងអំឡុងដំណាក់កាលដំបូង នៃកងយន្តហោះទម្លាក់គ្រាប់បែកយុទ្ធសាស្ត្រ រយៈចម្ងាយឆ្ងាយរបស់សហភាពសូវៀត បានបង្កឱ្យមានការព្រួយបារម្មណ៍យ៉ាងខ្លាំង នៅក្នុងរង្វង់ការពារជាតិអាមេរិក។ ជាពិសេស យន្ដហោះសូវៀត Tupolev Tu-4 ដែលជាច្បាប់ចម្លងនៃយន្ដហោះ B-29 Superfortress ត្រូវបានគេភ័យខ្លាច ព្រោះវានឹងពង្រីកយ៉ាងខ្លាំង នូវយុទ្ធនាការទម្លាក់គ្រាប់បែកសូវៀតដែលមានសក្តានុពល។
ដើម្បីទប់ទល់នឹងការគម្រាមកំហែងនោះ កងទ័ពអាកាសត្រូវការយន្តហោះ ស្ទាក់ចាប់ល្បឿនលឿន ដែលអាចជួប និងចូលរួមបង្កើតយន្តហោះទម្លាក់គ្រាប់បែក របស់សូវៀតនៅពេលថ្ងៃ នៅពេលយប់ និងគ្រប់អាកាសធាតុ ហើយយន្ដហោះ Delta Dart គឺជាយន្តហោះដែលកងទ័ពអាកាសមាន។
ការស្ទាក់ចាប់អាកាសរបស់យន្ដហោះ Delta Dart គឺជាការធ្វើឱ្យប្រសើរឡើង ដ៏ប្រសើរនៃយន្តហោះ F-102A ដែលជាយន្តហោះស្ទាក់ចាប់ពីមុន ដែលទោះបីជាស្ទើរតែមិនគ្រប់គ្រាន់ នៅក្នុងតួនាទីដែលបានគ្រោងទុកក៏ដោយ ក៏ត្រូវបានអនុម័តដោយកងទ័ពអាកាស។
ថ្វីបើមានភាពស្រដៀងគ្នា ដែលមើលឃើញតិចតួច រវាងការស្ទាក់ចាប់តាមអាកាសទាំងពីរក៏ដោយ យន្តហោះ Delta Dart គឺជាយន្តហោះថ្មី និងមានសមត្ថភាពខ្លាំងជាង។
យន្ដហោះ F-106 ត្រូវបានសាងសង់ឡើង ជុំវិញស្លាបប្រភេទ Delta ហើយក្នុងការទទួលស្គាល់ តួនាទីរបស់វាជាអ្នកស្ទាក់ចាប់ មិនត្រូវបានបំពាក់ដោយកាំភ្លើង ឬមានសមត្ថភាពផ្ទុកគ្រាប់បែកឡើយ។
ផ្ទុយទៅវិញយន្ដហោះ Delta Dart បានផ្ទុកកាំជ្រួចពីអាកាស ទៅអាកាសសរុបចំនួន ៤គ្រាប់ និងគ្រាប់រ៉ុក្កែតពីអាកាសទៅអាកាសតែមួយគ្រាប់។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ ជាជាងការយកអាវុធចេញពីខាងក្រៅ យន្តហោះ F-106 បានផ្ទុកអាវុធរបស់វានៅខាងក្នុង ដើម្បីរក្សាការរចនាដ៏រលូនរបស់វា និងកាត់បន្ថយការអូសទាញក្នុងយន្តហោះ។
គួរបញ្ជាក់ថា នៅឆ្នាំ១៩៥៩ យន្ដហោះ Delta Darts ពីរបានបង្កើតកំណត់ត្រា ល្បឿនពិភពលោក ដោយដំបូងចូលទៅដល់ Mach 2 ហើយបន្ទាប់មក ទើបបំបែករបាំងនោះ៕
