ប្រេស៊ីល៖យោងតាមការចេញផ្សាយ ពីគេហទំព័រជប៉ុនធូដេបានប្រាប់ឲ្យដឹងថា អ្នកបរិស្ថានវិទ្យាប្រេស៊ីលកំពុងព្យាយាម ដើម្បីឲ្យទទួលបានជោគជ័យ ដែលកង្វះអភិបាលកិច្ចបាន បង្ហាញពីមហន្តរាយ ដោយពួកគេកំពុងគ្រប់គ្រងដីលាតសន្ធឹង តាមរបៀបមួយដែលស្វាគមន៍ទាំងប្រជាជនក្នុងតំបន់ និងអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រឲ្យចូលរួម ក្នុងការអភិរក្សព្រៃឈើត្រូពិចដ៏ធំបំផុត របស់ពិភពលោក។
គោលដៅ គឺប្រកបដោយមហិច្ឆតា ប្រឆាំងនឹងកងកម្លាំងដែលបានបំផ្លាញព្រៃឈើ ១០ ភាគរយក្នុងរយៈពេលតិចជាង ៤ទសវត្សរ៍ និងបង្កើតអ្វីមួយអាចចម្លង នៅផ្នែកផ្សេងទៀតនៃអាម៉ាហ្សូន។ វាបានចាប់ផ្តើមជាមួយនឹង បេសកកម្មរយៈពេល ៤ ខែនៅតាមដងទន្លេ Juruá កាលឆ្នាំ ២០១៦ ។ អ្នកស្រាវជ្រាវបានទៅទស្សនាសហគមន៍ចំនួន ១០០ ដែលមើលឃើញដំបូងស្រដៀងគ្នា ដូចជាផ្ទះឈើជាជួរនៅលើបង្គោលតាមទឹក ប៉ុន្តែពួកគេត្រូវបានវាយប្រហារ ដោយភាពផ្ទុយគ្នាក្នុងស្ថានភាពរស់នៅ។
នេះបើតាមការសិក្សារបស់វិទ្យាស្ថានវិទ្យាស្ថានមនុស្ស និងបរិស្ថានអាម៉ាហ្សូនថា ដើម្បីយល់ពីអ្វីដែលពួកគេបានឃើញ វាជារឿងសំខាន់ត្រូវដឹងថា ២៩ភាគរយនៃអាម៉ាហ្សូន ជាតំបន់ដែលមានទំហំប្រហែលបីដង នៃរដ្ឋកាលីហ្វ័រញ៉ា គឺជាដីសាធារណៈគ្មានការការពារពិសេស ឬជាដីសាធារណ នព័ត៌មានសាធារណៈ។
តំបន់ទាំងនេះត្រូវបានបង្ហាញថាងាយរងគ្រោះដោយការកាប់បំផ្លាញព្រៃឈើ។ ចោរប្លន់ដីធ្លីបានបណ្ដេញសហគមន៍ ប្រពៃណីចេញពីដី ហើយបន្ទាប់មកឈូសឆាយវា ដោយសង្ឃឹមថារដ្ឋាភិបាលនឹងទទួលស្គាល់ពួកគេថាជាកម្មសិទ្ធិ ដែលជាធម្មតាកើតឡើង។ តំបន់ការពារ មានរឿងវិជ្ជមានជាច្រើនកំពុងកើតឡើង ប៉ុន្តែនៅខាងក្រៅវាហាក់ដូចជាមានរយៈពេល ៤០ ឆ្នាំក្រោយមក។
អ្នកស្រាវជ្រាវបានដឹងថា ផ្នែកនៃទន្លេដែលគេស្គាល់ថា Medio Juruá នៅជិតទីក្រុង Carauari មានអង្គការសង្គមគួរឲ្យកត់សម្គាល់ ហើយមនុស្សគ្រប់គ្រងត្រី និងអនុផលព្រៃឈើប្រកបដោយនិរន្តរភាព។ ការកំណត់ដីនៅទីនេះ គឺជាដីបម្រុងទុកជាដីសាធារណៈ ដែលអ្នកស្រុកត្រូវបានធ្វើឲ្យធ្វើនេសាទ និងច្រូតកាត់ដំណាំមួយចំនួន។
លោក Campos-Silva បាននិយាយថា ប៉ុន្តែនៅខាងក្រៅទុនបំរុងទាំងនេះ នៅកន្លែងជាច្រើន ប្រជាជនទទួលយកការបញ្ជាទិញពីម្ចាស់ដីដែលបានតែងតាំងដោយខ្លួនឯង ។ សហគមន៍ទាំងមូលត្រូវបានគេបដិសេធ មិនចូលទៅកាន់បឹង សូម្បីតែនេសាទដើម្បីចិញ្ចឹមគ្រួសាររបស់ពួកគេ។ ប្រជាជនមិនមានដីនោះទេ ហើយក៏មិនដឹងថាអ្នកណាធ្វើដែរ៕ ដោយ៖លី ភីលីព
