អាមេរិកអ្នកវិទ្យា សាស្ត្ររកឃើញថា ប្រព័ន្ធព្រះអាទិត្យ ដំបូងរបស់យើងត្រូវបានបែងចែក ទៅជាតំបន់ខាងក្នុង និងខាងក្រៅដោយកម្លាំង ទំនាញផែនដី របស់ភពព្រហស្បតិ៍ ឬខ្យល់បក់ខ្លាំងដែលបញ្ចោញសម្ភារៈ នៅខាងក្រៅ នេះបើយោងតាមការចេញផ្សាយ ពីគេហទំព័រឌៀលីម៉ែល ។
គម្លាតអាថ៌កំបាំងបានពិពណ៌នាថា ជាព្រំដែនលោហធាតុមានអាយុកាល ប្រហែល ៤,៥៦៧ ពាន់លានឆ្នាំមុន នៅពេលប្រព័ន្ធព្រះអាទិត្យទើបតែបង្កើត។ វាបានបង្កើតឡើង នូវគម្លាតរវាងភពអង្គារ និងភពព្រហស្បតិ៍ដោយបំបែក ភពខាងក្នុង និងខាងក្រៅ ។
ការសិក្សានេះត្រូវបានធ្វើឡើង ដោយអ្នកជំនាញនៅវិទ្យាស្ថាន បច្ចេកវិទ្យាម៉ាសាឈូសេត (MIT) ដោយផ្អែកលើការវិភាគនៃអាចម៍ផ្កាយបុរាណ រីឯបំណែកអាចម៍ផ្កាយដែលបានធ្លាក់មកផែនដីពីលំហ ។ អ្នកស្រាវជ្រាវមិនដឹង ច្បាស់ថា អំពីការបង្កើតគម្លាតនោះទេ ប៉ុន្តែវាអាចបណ្តាលមក ពីភពព្រហស្បតិ៍វ័យក្មេង ឬខ្យល់មកពីប្រព័ន្ធព្រះអាទិត្យ ដែលកំពុងផុសឡើង ។
វាត្រូវបានគេដឹងរួចមកហើយថា ភព៤ដំបូង (បារត ភពសុក្រ ផែនដី និងភពព្រះអង្គារ) បង្កើតបានជាប្រព័ន្ធព្រះអាទិត្យ ខាងក្នុង ខណៈភព៤ចុងក្រោយ (ភពព្រហស្បតិ៍ ភពសៅរ៍ ណេបតុន និងយូរ៉ានុស) បង្កើតបានជាប្រព័ន្ធព្រះអាទិត្យខាងក្រៅ ។ បច្ចុប្បន្នគម្លាតបែង ចែករវាងភពអង្គារ និងភពព្រហស្បតិ៍ ដែលខ្សែក្រវ៉ាត់ អាចម៍ផ្កាយស្ថិតនៅគឺ ៣.៦៨ ឯកតាតារាសាស្ត្រ (៣៤២.២៤ លានម៉ាយល៍) ។
ប៉ុន្តែនេះមិនមែនជាគម្លាតធំបំផុត រវាងភព២នៅជិតគ្នានោះទេ ចម្ងាយមធ្យមដ៏ធំបំផុតរវាងភព២នៅថ្ងៃនេះ គឺរវាងភពអ៊ុយរ៉ានុស និងណេបទូននៅ ១០,៨៨ ឯកតាតារាសាស្ត្រ (AU) ស្មើនឹង ១,០១ ពាន់លានម៉ាយល៍ ។
អ្នកស្រាវជ្រាវ នៃការស្រាវជ្រាវថ្មីនេះមិនអាចកំណត់ទំហំ នៃគម្លាតប្រវត្តិសាស្រ្តដែលគ្រាន់ តែជាប្រហោងមួយនៅលើថា សរបស់មនុស្សទេ ប៉ុន្តែវានឹងមានទំហំតូច ជាងបច្ចុប្បន្ន ។
ឌីសភពមានធូលី និងឧស្ម័នវិលជុំវិញ វិលជុំវិញព្រះអាទិត្យ ហើយនៅទីបំផុតបានរួមបញ្ចូលគ្នា ទៅក្នុងភពដែលយើង ស្គាល់សព្វថ្ងៃនេះ។ ការបំបែករាងកាយពីគម្លាតនេះ អាចធ្វើឲ្យមានសមាសភាពនៃភពរបស់ប្រព័ន្ធព្រះអាទិត្យដោយរក្សាសម្ភារៈនៅផ្នែកម្ខាង នៃវាពីការធ្វើអន្តរកម្ម ៕ដោយ៖លី ភីលីព
